Rem pm λίπος καυστήρα,
Friburgi Brisgaviae Halae Sax.
Ο άνθρωπος REM-PM Κριτική | Αγοράστε ή μια απάτη;
Bonnae Post viri egregii obitum 20 Iul. III quartis Bergkii curis aucta atque emendata typis excudena curavit et vol. I Pindari carmina continens renovandum suscepit. Qui cum mediis ex laboribus suis morte praematura abreptus esset, rem pm λίπος καυστήρα librarius nobilisstmus mihi mandavit, ut opus incohatum perficerem. Sed cum Hilleri schedis perlectis non eadem qua hunc continentia ἅ pietate erga virum summe mihi colendum illum quidem, sed poetae gravissimi cui in integrum restituendo pariter omnes inservimus editorem dumtaxat, usurum me esse mihi persuaderem, ἁ librario petiui, ut Pindari potius quamj Bergkii edendi potestas mihi daretur.
Quod cum facile impetrassem a viro humanissimo nec tempore ullo quo opus absoluendum esset constituto premerer, editionis celeberrimae non modo frontem, uerum etiam fundamentum quasi retractare comstitui. Tum accidit, ut magnum et otii et boni animi detrimentum caperem ingruente gymnasiorum nostrorum quam uocabant reformatione.
Nec parvo mihi fuit adiumento, quod Andreas Ursus Drachmann annis ἅ multos locos dubios, correctionibus praesertim obscuratos, iterum cognouit et ex scholiorum quam parat recensione quidquid scire cupiveram liberaliter mecum communicauit. Iam e Bergkii prolegomenis apparatuque critico ea fere retinenda duxi, quae ἅ propria Bergkii nec viro praeter ceteros ingenioso indigna essa uiderentur, reliquis ἁ deletis aut meum in usum mutatis.
Alii rursus studiorum laborum curarum societate fideliter suscepta me adiuverunt, quorum nomina passim in prolegomenis commentariisque meis allata inuenies.
In plagulis corrigendis sollertem ῥία mihi praestiterunt W DD. Crusius Drachmann Fuhr, e quibus Drachmann omnes fere meas curas suas esse voluit. Propter insignem et librarii Lipsiensis et eorum qui Bihliothecae Vaticanae nunc praesunt liberalitatem factunt ἄρ, ut huic volumini praestantissimi codicis Ursiniani Vat. O III 1—6 vulg. Spiro Berolino-Romanus. Scribebam Berolini O. II Obaervatiunculae grammaticae. IV Index carminum epiniciorum. Y Fasti Pindarici. Atqui vetustissimos nostros saec p Chr n XUl aut Xll testes cum a novissimorum grammaticonmi graecorum aetate aliquot saeculorum hiatu disitmctos fuisse necesse sit, quattuor illis libris antiquam scriptm-am pure ac simpliciter referri quam non est veri simile!
Rectius igitur Bergk 4 fecit, quod in varia lectione adornanda intempestivo illo paucitatis studio non acquievit. Nobis igitur cimi in opere necessario turpe videretur esse aut rei difficultatem aut otii angustias excusare, signa paullo certiora seligendi atque inter se componendi periculimi faciendum fuit.
Cuius discidii quas deprehendimus exceptiones, ut patriis quasi sacris derelictis aliena captare codices quidam videantur, quibus rationibus exeusari posse putemus, exposuimus Phil 56, Omnium denique librorum Pindaricorum conununem fontem mutato carminum Isthmiorum Nemeorum ordine insignem de Ambrosiana recensione infra ad cod V saeculo p Chr n II non esse antiquiorem probavit de Wilamowitz Eur Her 1 I Qui fons quonam tempore duobus illis rivis diductus esse videatur, quaestio difficillima, de qua pedetemptim pauca proposui Phil 56,94 quam persequi et Etymologici Genuini et scholiorum Pindaricorum quas exspectamus editionibus absolutis fortasse licebit.
X versibus fragm Isthm 1neque unquam plura contiuuit; Philol 54,n.
IV Librariorum errores eidem fere qui in ceteris eius aetatis codicibus graece scriptis in Pindari libris deprehenduntur: haplographiae, dittographiaevocum elementa perperam divisa, vocabula traiecta, -ι ἀνεκφώνητον passim neglectum, -ν παραγωγικόν temere additum omissum, litterarum imagines, syllabarum notae inter se confusae, denique variae lectiones permutatae coniunctae, glossae marginales aut interlineares imprudenter in lineam deductae.
De iotacismi vitiis vulgaribus cum infra prll II63 pauca adnotaverimus, hoc loco similis illius εݲet αݲιݲ inter se confundendi consuetudinis in inscriptionibus inde a saec p Chr II obviae, Meisterhans2 27 exempla quaedam perlustremus. De littera F in Pindari exemplaribus exarata altum apud veteres grammaticos silentium.
Fuerunt tamen qui vel in nostris codicibus eius litterae vestigia odorari sibi viderentur, quo in numero Bergkium esse proll 4 32 et passim in adn cr non sine dolore commemoro. Nam ut nihil dicam de praeclara pron poss forma fεάν quam Pindaro imputant N III ex particulis γε, τε, δέ insertis de digammate olim rem pm λίπος καυστήρα existimari nihil posse concedet, qui librariorum morem p 9 cognitum habuerit.
Иди за мной! - сказал .
Он нервно оглядел коридор.
Nec maioris momenti sunt aut pseudaeolismi qui traduntur αὐάτα P II. Sed alias interpolationes, si modo varias mutationes a semidoctis viris propter furtivum quoddam insolita ad vulgarem usum accommodandi, obscura ezplanandi studium factas xmo interpolationum nomine comprehendere fas est, non paucas aliquanto ante Triclinios in Pindari contextimi irrepsisse nullum fere carmen non ostendit; quarum quattuor genera adumbrare hoc loco placet.
Deinde antiquitus particulas δέ, τε passim interpolatas esse constat ob insanmn ut ait Boeckh n cr Permutari inter se particulae cum aliae tum rem pm λίπος καυστήρα : τε solitae esse non videntur ante schisma illud factum.
Vehementius titubare antiquiores grammaticos Byzantinos coepisse testantur:?? Interpolationis e prava recordatione natae exempla collegimus ad I ἡ Sed ut quae effici omnino non possunt ea velle et ficta cogitatione pro veris venditare probo viro indignum, ita ad ea quae ratione et via erui possimt cum omnium viriimi contentione eruenda se succingere decet philologos.
Ο άνθρωπος REM-PM Κριτική | Αγοράστε ή μια απάτη;
Igitur ex quo tempore critici Byzantini metrorum quandam aequabilitatem per onmes carminum strophas strenue observare coeperunt, vulgatae lectionis correctionimi copia quasi effusa est, quarum partem licentiae cuiusdam legibus cognitis merito reiecerunt Boeckh et Ty Mommsen; quos de primae strophanmi dactyloepitriticarum triadis aequiore quadam condicione vide disputantes, iUum de metr Pind I, 2kl Schr V Quibus locis accedent alii, si a Boeckhiana versus certioribus divisionis signis deficientibus secxmdum orationis incisa dispescendi ratione discesseris, velut Ο XTTT Ingens eonmi locorum numerus est, quibus spondei litterae paragogicae debentur a nobis demum adiectae.
Sed quoniam quibus legibus poeta longas arses affectandi studium coercuerit adhuc parum constat, delphicam sapientiam recordari malumus: ῥᾴδιον μὲν γὰρ πόλιν σεῖσαι καὶ ἀφαυροτέροις. Οὐλυμπόνδε, Οὐλυμπόθεν.
NO soli et I m. Ceterum adeo non favet illi productioni, ut praeter nomina quaedam propria Διαγόρας, Διόδοτος, Εἰλατίδαc, Ἰαμίδας, Φῑλυρίδαc aut vocabula epica ἀθάνατος, ἀπάλαμοc Hes opp 20κῡάνεοc, οὐλόμενος vix ullam admisisse videatur.
Adde quod ad thesin dactylicam pertinent et haec exempla et quod cum Theognide πειθόμενος χαλεπῇ Κύρνε διαβολίῃ commime habet διαβολιᾶν P ΙΙ 76 διητανέc· λειτόν, διατεταμένον gl Hesych conferri iubet Jak Wackernagel.
Denique Σΐcυφοc ab Homero creatus, a ceteris poetis retentus est. Ignorat autem Pindarus θῡγατερ- ΐερόc, οὔνομα, ὗδατ- aut ὗδωρ, neque unquam apud eum Φυλακίδας choriambimi explet. Καύση λίπους άνθρωπος rem pm λίπος καυστήρα huc rem pm λίπος καυστήρα Bergk rem pm λίπος καυστήρα.
De τοιοῦτον F ἔποc I VI 42 infra § 5. Novas quasdam difficultates in correptione attica apud Pindarum recte aestimanda exempla diligentissime recensuit Aug Heimer studd P 89 ss nuno primum emergentes verbo attingere satis habeo. Quo in genere unum eiempliun diiambi in nom propr choriambo ut videtur respondentis dentis apponam Ξενοκράτης I 11 In arsi ante voces rem pm λίπος καυστήρα digammatas -v paragogicum addas an omittas, non multum interest.
Exempla coUegit Heimer studd P N m 34 scribere tibi placuerit, hoc cum omnibus editoribus, illud cimi Ty Mommsen.
PINDARI CARMINA
De spiritu multis in vocabulis non liquet sive quia de veriloquio parum constat, sive quia fit ut quae spiritus mutationes qua aetate apud quos homines percrebuerint nisi coniectura assequi non possimus; adde quod codicum nostrorum archetypus spiritiim perraro videtur expressisse.
Sed cognoscainus de singulis: De ἀγέομαι semper ἂγ. Dἀγεμονεύω ἀγ. Ο ΙΧ 3 Uἀγηcίχοροc, δαμοc, λαοc, μαχοc, Ἁγησίας ita decernere solent editores, ut ἀγέομαι, ἁγητήρ, ἁγεμών exasperent, ἀγηcι- rem pm λίπος καυστήρα, nisi quod Ἁγηcίμαχοc N VI 22 Hermann ap Heyn obloquente Boeckhio n crἁγητήρ P I 69 Christ, ratione omnes obscura.
Sed confer quaeso inscrr ap Collitz: lacc Ηαγηhίcτρατοc9, Ηαγηcιλαθ. Verbi ἁνδάνειν et nominis ἁδύς communem radicem esse svad consentiunt etymologi; unde Δ doricos poetas si non scripsisse inscr boeot pamphyl 23 Collat certe pronuntiasse colligas.
Το συστατικό ενισχύει επίσης τα επίπεδα ενέργειας, και χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της κόπωσης. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι κατεχίνες αυξηθεί η θερμογένεση στο σώμα για λίγες ώρες μετά την κατανάλωση. Το πράσινο τσάι περιέχει φυσικά καφεΐνη, αλλά αυτό φαίνεται να είναι χωρίς καφεΐνη απόσπασμα. Η FDA έχει δηλώσει ότι φωσφατιδυλοσερίνη μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο της νοητικής δυσλειτουργίας και της άνοιας στους ηλικιωμένους. Κάποιες μελέτες, κυρίως σε ζώα, έδειξαν ότι 5HTP μειώνει την όρεξη, καθώς και την ενίσχυση της διάθεσης.
